ترومبوز وریدپورت بدنبال طحال‌برداری در بیماران بالغ تالاسمی

خلاصهسابقه و هدف: بیماران تالاسمی که تحت ترانسفوزیون خون قرار میگیرند، در صورت نیاز به بیش از 20 سی سی خون به ازای هر کیلو گرم وزن بدن، نیاز به طحال‌برداری دارند. یکی از عوارض خطرناک و کشنده در بیماران طحال‌برداری شده ترومبوز ورید پورت (Portal Vein Thrombosis, PVT) میباشد. پیگیری این بیماران برای تشخیص به موقع PVT و درمان مناسب آن نقش مهمی در بقای این بیماران دارد. این مطالعه به منظور بررسی فراوانی PVT در بیماران تالاسمی طحال‌برداری شده، انجام شد. مواد و روشها: این مطالعه مقطعی بر روی 63 بیمار مبتلا به تالاسمی ماژور که در طی 8 سال (خرداد 1380 الی خرداد 1388) در بیمارستان شهید یحیی نژاد بابل تحت عمل جراحی طحال‌برداری قرار گرفتند، انجام شد. بیماران براساس سن، جنس، نوع عمل جراحی، اندیکاسیون‌های طحال‌برداری، اندازه طحال، طول مدت جراحی، علائم بالینی، فراوانی PVT، میانگین فاصله زمانی عمل جراحی تا عارضه PVT، یافته‌های سونوگرافی کالر داپلر، نوع درمان PVT و نحوه پیگیری مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ها: از 63 بیمار، 6 نفر (5/9%) دچار عارضه PVT شدند(17-1/2 :95%CI) که 4 بیمار زن و 2 بیمار مرد بودند. به طور میانگین به مدت 7/2±26/5 سال بیماران مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین مدت زمان عمل جراحی در بیمارانی که دچار عارضه PVT شدند، 8/0±72/2 ساعت و میانگین فاصله زمانی طحال‌برداری و بروز عارضه PVT، 176±229 روز بود. تمامی 6 بیمار در زمان بستری تحت درمان با هپارین با وزن مولکولی کم قرار گرفتند و با تجویز وارفارین برای مدت 4 ماه ترخیص شدند. برای 2 بیمار در زمان ترخیص پروپرانولول علاوه بر وارفارین تجویز شد. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که تشخیص به موقع PVT از طریق پیگیری بیماران طحال‌برداری شده و درمان مناسب با آنتی کوآگولان میتواند نقش مؤثری در کاهش خطرات ناشی از این عارضه داشته باشد.